Marcel Ozymantra – Zone 5300 magazine, Summer 2020
Na vier albums en eindeloos toeren zou je denken dat Labasheeda wijd bekend is. Helaas is dit viertal rond zangeres/violiste Saskia van der Giessen en Arno Wolfswinkel een goedbewaard Amsterdams geheim. Hopelijk komt daar met hun vijfde album verandering in. Op Status Seeking klinken Van Der Giessens warme stem en scherpe viool en Wolfswinkels grommende gitaar als vanouds, maar op het frisse openingsnummer ‘Dark Dream’ domineert de bas van Renato Cannavacciuolo, en dat geeft meteen aan waar het Labasheeda om gaat: heldere, open klanken die aan het beste van de indie scene doen denken, ongepolijst en doodeerlijk. ‘Reunion’ brengt ons naar een universum waar luid en zacht nauw met elkaar verbonden zijn, met meesleepende, dansbare ritmes. ‘Stay True, stay true’, herhalen ze aan het eind, want het valt niet mee om aan een muzikaal ideal vast te houden. Want ja, Labasheeda roept de indie scene tot leven, maar daar is tegenwoordig weinig ruimte voor, en niet alleen vanwege de pandemie. ‘Interruption’ zet met kracht de lijn van ‘Reunion’ voort, en ‘Elusive Girl’ laat horen dat bij Labasheeda vorm en functie elkaar volgen: het nummer gaat over een ongrijpbaar meisje en zo klinkt de muziek ook, ongrijpbaar. De hele plaat lang laveert de zang soepel van hard naar zacht en van melancholisch naar ijl, en dat allemaal zonder warmte te verliezen. Een prettig toegankelijk album dat het goed op de stereo doet, maar ga vooral ook naar een optreden. Daar knallen ze zoals tegenwoordig maar weinig bands doen.